Αφού κανένας εν το διαβάζει και εγώ βαριέμαι να γράφω. Τουλάχιστο εννά θυμούμαι πως ήταν οι μέρες. Που τις 4 που έγραψα ήταν Τρίτη και τωρά Δευτέρα. Λοιπόν... Τετάρτη για φαΐ με ένα συνάδελφο, Πέμπτη σπίτι, Παρασκευή σπίτι, Σάββατο βόλτα στο Carouge, Κυριακή εκκλησία και βόλτα στη λίμνη και μετά ποτό.
Σήμερα όπως ήμουν μέσα στο τραμ άκουσα μουσική. Είχε μέσα κάτι μουσικούς και επαίζαν μουσική. Ήταν πολλά καλή η φάτσα των επιβατών που εμπαίναν μέσα και ακούαν μουσική.
ΟΚ έχει καιρό να γράψω. Αναρωτιούμε αν τα διαβάζει τούτα κάποιος ή απλώς χάννω την ώρα μου. Τωρά κάθομαι στο δωμάτιο, τρωω πελλάρες και περιμένω το στεγνωτήριο να τελειώσει να παω να πιάσω τα ρούχα μου (ή τα ρούχα της κούκλας μου εξαρτάται αν δουλέψει σωστά).
Λοιπόν τι έκανα τις μέρες που δεν έγραψα. Σάββατο βγήκα για φαΐ και ποτό. Κυριακή έφαγα κεφτέδες. Δευτέρα πήγα δουλεία και επειδή έχει τις εκλογές στην Αμερική και ποδόσφαιρο δεν μου δίνει κανένας σημασία και κάθομαι και παίζω την ωραία. Σήμερα το ίδιο. Μια χαρά training κάνω.
Χτες προσπάθησα να βάλω πλυντήριο αλλά ήταν συνέχεια κρατημένο. Σήμερα αγόρασα μια κούπα πλαστική για να κάνω homemade πλυντήριο αν χρειαστεί. Ήρτα σπίτι και το πλυντήριο άδειο. Τύχη!! Το πλύμμα εν μια χαρά. Το στέγνωμα να δούμε.
Πρέπει να κάνω λίστα με το τι έχω να αγοράσω. Μάλλον αύριο θα αγοράσω microwave. Ίδωμεν.
Edit: Τα ρούχα μετά από μισή ώρα στο στεγνωτήριο εν εκάμαν καμία διαφορά. Έβαλα τα σε άλλο. Τώρα να δούμε.
Ειλικρινά βαρκούμε πολλά να γράψω σήμερα. Επέρασα πολλά καλά και πριν λλιο ήρτα σπίτι οπόταν εν έχω ανάγκη το blog για να ποσκολιστώ.
Ήταν η μέρα της μετακόμισης σήμερα. Πακετάρω τα πράματα μου και φκαίννω στον διάδρομο και το ασανσέρ εν χαλασμένο. Ωχ τι κάμνουμε τωρά? Τηλέφωνο κάτω στο ρεσεψιόν να στείλουν κάποιον να με βοηθήσει. Εν πολλά cute οι Ελβετοί αν ήξερα και κανένα γαλλικό να τους πιάσω κουβέντα εννά ήταν καλά.
Anyway πάμε με την relocation agent να κάμουμε κάτι δουλείες που είχα να κάμω και μετά ήρτα στο καινούργιο σπίτι /δωμάτιο. Το μισό που το δωμάτιο μου στην Κύπρο και έχει και κουζίνα μέσα. Τουλάχιστο εν καθαρό και το πιο σημαντικό έχει ένα τόπο να κάμνω κανένα φαΐ της προκοπής.
Τη νύχτα εκαλέσαν με να παω σε μια ρεμπέτικη βραδιά. Άρχιζεν 9:30 επίαμεν 9:50 και εν μας εβάλλαν μέσα για λόγους ασφάλειας ιμισh. Τελικά μαζευτήκαμε 8 άτομα και πήγαμε σε ένα μπαρ και ήταν πολλά καλά. Καλύτερα που το εχάσαμε. Ε μετά ήρτα σπίτι και ακόμα μυρίζει το φαΐ του μεσημεριού. Άτε παω για ύπνο. Κάμνω το edit αύριο αν δεν βαρεθώ. Καληνύχτα.
Σήμερα εν ήταν να γράψω τίποτε. Αλλά εννά γράψω μόνο και μόνο επειδή διαβάζουν και μερικοί το blog και ενδιαφέρονται τι κάνω (ελπίζω).
Που λετε. Σήμερα ξύπνησα κεφάτη. Κάτι επίεν να με πιάσει αλλά εσηκώθηκα και εγλίππαρα την. Έφαα το πρόγευμα μου, (τσάι τούντην φορά ποτέ ξανά καφέ μετά τα εχτεσινά) και έπιασα το λεωφορείο να παω τράπεζα. Το ραντεβού ήταν για τις 11 το πρωί. 11 παρά 5 εκατέβηκα σε λάθος στάση και δεν είχα ιδέα που ήμουν. Έπιασα τηλέφωνο τζίνην που μου εκανόνισε το ραντεβού. Έτσι και έτσι λαλώ της τι να κάμω? (έχει μια ταπέλλα που γράφει Πάφος 10 χιλιόμετρα τι να κάμω?). Τελικά στο τέλος ήταν όλα ΟΚ. Άνοιξα και λογαριασμό να έρκεται το τσεκκούι κάθε μήνα μια χαρά.
Τωρά γιατί ο τίτλος του post εν έτσι. Η φίλη μιας φίλης (την φίλη ω φίλη) μένει Γενεύη. Έπιασα την γεναίκα τηλέφωνο (εχτές που ήμουν χάλια) και λεει μου μεν ανησυχείς για τίποτε εννά βρεθούμε αύριο (σήμερα). Εβρεθήκαμε σε ένα κατάστημα είπαμε τες κουβέντες μας, εγνώρισεν μου και κάτι άλλες Κυπραίες και το πιο σημαντικό. Επίαμεν σπίτι της και έκαμε φαΐ. Στην κατάσταση που ήμουν βασικά (2 μέρες με σάντουιτς του Migros) έτρωα τα πάντα αλλά η carbonara της ήταν πολλά καλή. Εννά φκούμε και το Σάββατο να παμε βόλτες πάλε. Το πιο σημαντικό είναι πως έχω ένα πλάσμα να πιάνω τηλέφωνο άμα χρειαστώ κάτι. Έπιασα και τηλέφωνο εκείνη για το σπίτι. Συνεννόηση πλήρης. Θέλω να δω το σπίτι πριν υπογράψω λεω της. (Το καλό τούτου του blog είναι πως μαθαίνω να γράφω στα ελληνικά. Άτε και στο επόμενο να μάθω να βάλλω και τόνους). Εννά υπογράψει και η δουλεία λεει μου οπόταν μεν ανησυχείς. Οκ ακούσαμεν το και τούτο. Έχω την τηλεόραση να παίζει και λεει πως οι δέκα εντολές ήταν πάνω σε πλάκες από ζαφείρι. Οκ....
Αύριο μετακομίζω είπαμε. Τι να εν το πρώτο πράμα που θα μαγειρέψω? Κάτι εννά σκεφτώ. Είμαι καλά αλλά επεθύμησα την οικογένεια μου πολλά... Έπιασε τηλέφωνο και το χτεσινό παιδί να παμε για καφέ αλλά εν εμπορούσα... Να τον καλέσω καμιά μέρα για φαΐ τωρά που εννά μπορώ. Μουσακά κανένας?
Εξύπνησα σήμερα το πρωί. Ήμουν ψυχολογικά χάλια. ΟΚ υπερβολικά χάλια. Σε σημείο που εν ήθελα να σηκωθώ που το κρεβάτι. OK you got the point. Anyways. Μετά που ένα τηλέφωνο στην ξαδέλφη μου που την εξύπνησα (sorry!!) και ένα confirmation που το παιδί που ήταν να συναντήσω το μεσημέρι για φαΐ, εσήκωσα τον κώλο μου που το κρεβάτι και επήα κάτω για πρόγευμα. Οκ εσυνεννοήθηκα τούντην φορά εν τα έκαμα πίλιες πάλε. Note (ήντα σπαστικά τούντα English (US). Να πρέπει να πατάς θκιο φορές το shift/alt να έρτουν τα Ελληνικά) πως έχει που τα εχτές που είμαι τσας νηστική. Ευτυχώς εν και η ελιόπιττες της γιαγιάς διαφορετικά εν θα έφκαλλα την μέρα. Τωρά τρωω κανονικά μεν ανησυχείτε (χεστήκατε I know). Οπόταν τι ήταν το λογικά result? Όλο το πρόγευμα εκατάλειξε στην τουαλέτα και όχι δια της κανονικής οδού (ναι είμαι αηδιαστική blog δικό μου είναι ότι θέλω γράφω αν δεν σας αρέσκει μεν θκιαβάζετε). Οπόταν έχουμε: Μια κατακαήμενη (πανέμορφη, πανέξυπνη) κοπέλα πάνω στην καρέκλα με ένα στομάχι χάλια να μεν ταράσσει ( ή να κάμνει την διαδρομή καρέκλα – τουαλέτα - καρέκλα σε χρόνο dt) με ένα κατεβατό πράματα που πρέπει να κάμει σήμερα. Και δεν έχουμε: ‘Όρεξη να τα κάνουμε.
Τελικά πήγα για φαΐ και ήταν πολύ καλά. Ελπίζω να ξαναπάμε γιατί εν ωραίο να μιλάς την γλώσσα σου. Μετά από τρεις (3) προσπάθειες ήβρα και μετατροπέα (ελληνικά: adaptor) για την πρίζα του κινητού. Τες τριπολικές τες πρίζες εν τες εξαναείδαν οι Ελβετοί ημισh. (Άσχετο: το ρήμα σχολιάζω φκαίννει που το σχολείο?). Πίσω στο θέμα μας. Ήρτα σπίτι (στο ξενοδοχείο) έκατσα λλιο και ήμουν χάλια πάλε. Επιάνναν με τηλέφωνο και κλάμα ο λαός (εγώ). Τελικά έπιασεν με ένας φίλος μου (ναι εσύ είσαι thanks) και ελάλεν μου κάμποσες βλακείες ε και σε κάποια φάση εφύρτηκα που τα γέλια. Τωρά είμαι οκ. Αν δεν ήμουν εν θα έγραφα δαμέσα.
Πάντως τζείνου που ανακάλυψε το Skype πρέπει να του στήσουν άγαλμα. Είπαν μου πως το Internet εν μούχτι μέσα στο ξενοδοχείο. Αν δεν είναι εννά πληρώσω πάρα πολλά. Αλλά οκ. Πόση ώρα τζείνο το BBC Prime. Και άλλη η χάρη (not) να βλέπεις Friends στα Γαλλικά.
Α εν παω καλά σήμερα... Που την μια θέλω τηλέφωνα που Κύπρο και που την άλλη άμα έρκουνται πιάνει με η κατάθλιψη πάλε. Ελπίζω αύριο να ξυπνήσω καλά. Άτε κάνει κάμνω το post. Καληνύχτα μου.
Ας κάνουμε ένα update για να δούμε που βρισκόμαστε. Ελβετία και συγκεκριμένα Γενεύη. Το πως καταλήξαμε εδώ είναι μια άλλη ιστορία. Το γιατί γράφω εδώ είναι εύκολο. Άμα είσαι σε μια άγνωστη πόλη χωρίς παρέα και δεν μιλάς ούτε τη γλώσσα κάτι πρέπει να κάνεις για να μεν δώκεις κάτω που το παράθυρο έννεν; Και είμαι και στον τρίτο όροφο..
Anyways… Σήμερα η μέρα ήταν επιεικώς καλή. Είχαμε κάτι ευτράπελα στο πρόγευμα αλλά ok τίποτε σημαντικό. Που λεμε. Ξεκίνησα να παω να κανονίσω το work permit. Apparently πρέπει να έχω γράμμα που το ξενοδοχείο πως μένω εκεί. Δεν υπάρχει λόγος για το γράμμα όμως μιας και θα μετακομίσω σε 3 μέρες. Καλύτερα. Θα έχω να ασχολούμαι με το φαΐ. Δαμέ εν που ή εννά με πιάσει τέλια κατάθλιψη ή εννά το διασκεδάσω. Ελπίζω το δεύτερο. Προς το παρών αντέχω με το να πιάνω κανένα τηλέφωνο. Εν θέλω να δω τον λογαριασμό τέλος του μήνα! Α ναι εν θα τον δω :P
Τι άλλο? Τελικά προτιμώ τούντο ερωτηματικό. Παρέτα το άλλο βαρκούμε να τσιλλώ κουμπούθκια για να αλλάσσω γλώσσα. Άτε παω να δω τσας τηλεόραση και ξαναγράφω σε λίγο. Έχω σοβαρό πρόβλημα τελικά!
Καλημέρα / καλησπέρα (εξαρτάται τι ώρα είναι). Και όχι δεν είμαι άντρας, το όνομα του blog είναι άσχετο. Όχι πως θα με χαλούσε να πήγαινα στρατό. Και θα πήγαινα αν δεν είχα ένα κατεβατό μυωπία. Και μην μου πείτε πως στην Κύπρο δεν έχει σημασία στρατό είπαμε θέλω να παω όχι στην παρεξήγηση που έχουμε εδώ. Άκουσα κάτι; Didn’t think so. Παω να παίξω λίγο με τα settings και επανέρχομαι.
